Bardzo często słyszę o strachu przed popełnieniem błędu. I to strachu tak dużym, który sprawia, że ktoś uznaje, iż lepiej nie podjąć żadnego działania niż narazić się na doświadczenia związane z pomyłką…

I tą kwestią chciałabym się dziś przez chwilę zająć. Tym strachem przed byciem niedoskonałym i tym co za nim stoi. Celowo użyłam zwrotu bycia niedoskonałym, bo to jest bardzo często powód, który właśnie za tą obawą przed popełnieniem błędu stoi. Jak popełnię błąd – wyjdzie na jaw, że nie jestem doskonała, że mogę się mylić, że mogę coś źle zrobić, że mogę coś schrzanić i, że mogę czegoś nie umieć i nie wiedzieć – uuuu i co wtedy??

Sorry jeśli Cię rozczaruję, ale nie musisz popełniać błędu, aby z tymi prawdami się zmierzyć! Jest cała masa rzeczy, których nie umiesz, nie wiesz, co do których się mylisz, źle zakładasz i źle robisz! Więc nie masz się czego obawiać, że niby coś wyjdzie na jaw, bo to są fakty. Fakty, które dotyczą nas wszystkich. Nie ma nikogo na tym świecie kto wiedziałby i umiałby wszystko – no niby jakim cudem? A skoro nie ma nikogo takiego – to możesz puścić potrzebę aby udawać przed sobą i innymi, że jesteś idealna i doskonała i z lubością zacząć oddawać się próbowaniu nowych rzeczy i popełnianiu błędów.

Strzelanie baboli i robienie rzeczy źle – jest częścią procesu uczenia się nowych rzeczy i rozwijania. Bez tej nauki i korygowania, poprawiania swoich działań – nigdy się nowych rzeczy nie nauczysz. Co więcej – nie konfrontując się, nie ucząc się nie doskonaląc – nigdy w niczym nie staniesz się wystarczająco dobra, aby stać się liczącym specjalistą. Będziesz tylko nisko opłacanym odtwórcą, który porusza się na wąskim polu obawiając się wyściubić nos z obawy, że wyjdzie na jaw iż czegoś nie umie (co i tak już wiadomo).

Takie podejście robi Ci krzywdę, bo zapominasz o tym, że każdy kto coś dużego osiągnął – zaczynał z podobnego pułapu jak i Ty. Różnica jest tylko taka, że ta osoba zdecydowała się uczyć poprzez popełnianie błędów, a nie za wszelką cenę ich unikać i utknąć w miejscu i w swojej fałszywej ocenie.

„Nie umiem, nie wiem jak. Nie jestem „idealna ani perfekcyjna. Popełniam błędy.” Przeczytaj te zdania kilka razy i powiedz mi, ale tak szczerze, czy te słowa naprawdę Cię zabijają i ranią Twoje ego? Nie umiesz, ale jeśli coś jest dla Ciebie ważne – możesz się tego nauczyć. Nie jesteś idealna, ani perfekcyjna, nikt nie jest, to wydumane definicje, którym nie da się sprostać, więc wywal je w cholerę ze swojego słownika. Popełniasz błędy? – super, to znaczy, że się doskonalisz, że uczysz się nowego i rozwijasz! To powód do dumy, a nie wstydu.

Zobacz jak to stawia wszystko na głowie, a właściwie z powrotem na nogach, tak jak być powinno. Popełnianie błędów jest dowodem Twojego zaangażowania i chęci rozwoju, a nie czymś czego powinnaś unikać. Popełnianie błędów – jest drogą do tego aby stać się w czymś dobrą i cenioną, a nie czymś co przynosi Ci ujmę na honorze. I ostatnie – popełnianie błędów jest oznaką Twojej odwagi, a nie słabości i bycia nie dość dobrą.

Błąd według wikipedii to „… nieumyślne działanie, które jest niezgodne z zasadami lub założeniami i przynosi złe skutki.” A do nieumyślnego działania każdy z nas w procesie życia i uczenia się ma prawo!!! Gdy zaczniesz patrzeć w tak zdrowy sposób na błędy i przestać robić z nich takie wielkie haloo – zaczniesz dużo szybciej posuwać się do przodu i osiągać to czego chcesz. Przestaniesz się nakręcać strachem przed pomyłką, rezygnować ze swoich planów i mieć luźniejsze podejście i większy dystans do siebie.

Niezależnie od tego czy będziesz za wszelką cenę unikać błędów i bać się ich, czy nie – strach niczego nie zmieni i tak będziesz je popełniać i tak. Czy nie prościej więc byłoby wkalkulować je i po prostu zacząć działać?

pozdrowienia od Mistrzyni Popełniania Błędów,
Ani Witowskiej