Otaczający świat nas naciska. Perfekcyjne matki, żony, panie domu (lol), idealne makijaże, stylizacje, ciała czy życia. Nie wiem jak Ty się w tym odnajdujesz, ale to „nie moja bajka” i nie biorę udziału w tym wyścigu sztuczności. Moje życie, mój wygląd, mój biznes w odniesieniu do tego co się nam serwuje są dalekie od sugerowanej perfekcji, ale mnie to nie obchodzi. Nie obchodzi, bo to nie ja i nie moja droga, więc nie mogę nią iść.

Gdybym próbowała się naginać – straciłabym kontakt z tym kim jestem i w co wierzę. Gdybym próbowała udawać i „sprzedawać” wiedzę, dla samej sprzedaży – nie byłabym autentyczna i nie byłabym w stanie otwierać serc tak wielu kobietom i skutecznie pomagać odmieniać im życia. No i moje życie straciłoby sens, bo wewnętrzna integralność jest dla mnie bardzo ważna.

Dlatego daję sobie prawo, aby działać po swojemu. Aby być selektywną w swoich życiowych wyborach. Aby odpuszczać to co ze mną nie współgra. Aby nie otaczać się ludźmi, z którymi nie mam o czym rozmawiać. Aby być rewelacyjną w pewnych dziedzinach, a te które mnie nie interesują całkowicie odpuścić. Aby ktoś mnie nie lubił, abym kogoś wkurzała. Aby pracować tylko z osobami, które czują, że rezonują ze mną i przemawia do nich to jak żyję i czego uczę.

To daje wolność i wysokie standardy życia. Bo wiem, że będąc sobą i rozwijając to co jest we mnie dobre – moje życie jest takie jakie chcę bez kompromisów, bez porównywania się i bez czucia się w nim źle.

Odnieś to teraz do siebie. Co jest Twoją najmocniejszą stroną i co czyni Ciebie Tobą? Co jest Twoje, takie absolutnie Twoje i co gdybyś tylko dopuściła to do głosu pociągnęłoby do przodu Twoje życie zarówno prywatne jak i zawodowe?

Jak wyglądałoby Twoje życie gdybyś odłożyła na bok to wszystko co teraz robisz próbując pasować do cudzych wizji, do norm społecznych i tego co wydaje Ci się, że jest rozsądne i właściwe (ale nudne i wcale Cię nie porusza)? Jak mogłabyś się czuć gdybyś znalazła swoją własną drogę, zgłębiła ją, stała się w czymś naprawdę rewelacyjna (bo nie mówię o ignoracji i o podejściu „jestem jaka jestem, czemu nikt mnie takiej nie chce”, mówimy o profosjonalnym i poważnym zachowaniu).

Kim byłabyś gdybyś tak naprawdę prawdziwie puściła to wszystko co teraz Cię ogranicza, blokuje, odbiera fokus i nie pozwala jasno zobaczyć wizji swojego życia? Jakby to było gdybyś pozwoliła sobie być sobą, postawiła na swoją autentyczność i żyła w każdzym obszarze swojego życia w zgodzie ze swoimi wartościami, tym co porusza Twoje serce i nadaje sens codziennemu życiu?

Widzisz, można żyć tworząc sztuczną wizję tego, że jest dobrze na ładnych zdjęciach i na selektywnych opowieściach o swoich życiu, a w środku czuć się pustą, wydrążoną, sfrustrowaną i zastanawiać się czy to wszystko co mnie spotka? czy tak już ma być? Ale można też postawić na własną prawdziwość i uczynić z tego sposób na życie, na wartościowe relacje i na swoją drogę zawodową. I to według mnie jest najkrótsza droga aby osiągnąć życiow sukces (cokolwiek sukces oznacza dla Ciebie).

pozdrawiam serdecznie i proszę, podziel się ze mną swoimi przemyśleniami 🙂

Ania Witowska