gdyby tylko moi rodzice bardziej mnie kochali… gdybym tylko bardziej w siebie wierzyła… gdyby moja sytuacja była lepsza…

gdyby…

gdyby co? gdybyś łykneła magiczną pigułkę i zrobiło sie samo? gdyby ktoś podał na tacy? gdybyś zmieniła swoje życie bez zmieniania niczego?

codziennie słyszę i czytam dziesiątki zdań, które pełne są pefekcyjnych wymówek na temat czegoś na co rzekomo nie ma wpływu. na temat czegoś, czego rzekomo nie da się zrobić.

codziennie też słyszę i czytam dziesiatki zdań, które pełne są pytań, prób i refleksji na temat pokonywania kolejnego etapu, zmiany podejscia i przekonań, na temat robienia niemożliwego.

autorami jednych i drugich są osoby na zakrętach życiowych. autorami jednych i drugich są osoby, którym jest naprawdę ciężko, często stojące pod ścianą, mające za sobą bolesne doświadczenia. różnica pomiędzy pierwszymi a drugimi? prawdziwa chęć zmiany!

Ci pierwsi tylko deklarują, że jej chcą, ale tak naprawdę ze wszystkich sił trzymają się sytuacji, w której są. Ci drudzy naprawdę chcą i robią wszystko, aby ją zmienić.

Ci pierwsi wyszukują argumenty i dowody potwierdzające dlaczego nie mogą niczego zmienić, Ci drudzy łapią się każdego możliwego sposobu, aby ruszyć z miejsca.

być może to brzmi brutalnie, być może sprawia, że jesteś na mnie wściekła czytając te słowa i myślisz, że tak naprawdę nic nie wiem o Twojej sytuacji, o tym jak jest trudna, jak bardzo się boisz… ale jest też inne “być może”… być może, które pragnie dać ci motywującego klapsa dzięki któremu zrozumiesz, że jeśli się naprawdę chce-to się zrobi wszystko! że jeśli się naprawdę pragnie to będzie się testowało sposób za sposobem, podchodziło do próby za próbą i jako oręża używało hasła: nie wiem jak, ale to zrobię!