tydzień 1:

– jest mi źle, ojej jak jest mi źle
– ale co jest źle?
– no to i to, a nawet nie wiesz jak bardzo tamto!!!
– zrób to i to-poczujesz się lepiej
– taaaa

tydzień 2

– już nie mam siły jest mi tak strasznie źle!
– a zrobiłaś coś?
– nie bo jest mi tak strasznie źle
– to może zrób?
– ale ty nawet nie wiesz jak bardzo źle mi jest
– tu i teraz spróbuj tego… no i jak się PO czujesz?
– no lepiej, ale to jest trudne, poza tym jest mi tak źle

tydzień 3

– nie dam rady już dłużej
– wciąż to powtarzasz
– no bo jest mi źle!
– a czy od powtarzania w kółko robi Ci się lepiej??
– oj bo ty nie rozumiesz jak bardzo źle mi jest

itp itd

rozumiem jak 'źle’ może być! słowo! ale rozumiem też, że jeśli się chce, aby było lepiej to nie można powtarzać tego co nie działa, nakręcać negatywnymi emocjami, nurzać się w tym jak źle jest i czekać aż zrobi się dobrze

gdy nie lubię sytuacji w której jestem-zmieniam ją. robię wspak. mówię inaczej, szukam innych punktów odniesienia, malusieńkich pozytywów, czegokolwiek co pozwoli poczuć mi się lepiej!

najpierw o 1%-bo czasami nie mam siły na więcej, gdy widzę, że coś odrobinkę zadziałało próbuję kolejnej rzeczy, tak aby z 1 % poprawy zrobić 10%, później 20, a później już samo idzie…

szkoda czasu na czucie się źle, gdy można czuć się dobrze.
to wybór, którego dokonujesz…

Ania Witowska