do zrobienia TEGO skłonił mnie znaleziony przypadkowo (guzik prawda, nie ma przypadków) opis na necie

doświadczenie miało być niezwykłe, głębokie i pozostawić ślad w pamięci na bardzo długo. i takie też było…

najpierw zapoznaję się ze słoniem. okazuje mi anielską cierpliwość gdy niespokojnie się wiercę i pełna obaw przed tym co się wydarzy próbuję zachować równowagę i twarz. następnie, bez ostrzeżenia zanurzamy się w rzece i czuję jak coś we mnie pęka. jak z przykładnie zachwującej się kobiety przeistaczam się w niesforną i ufną dziewczynkę… pisk, śmiech i wzajemne chlapanie wodą trwa dłuższą chwilę. następnie dostaję w garść ryżową szczotę i nie ma zmiłuj się, nie ma taryfy ulgowej-muszę wyszorować słonia! i to w dodatku tak, jak słoń lubi!

słoń ma niesamowicie grubą skórę i kłujące włoski na głowie, ma też w sobie mnóstwo kokieterii (tak, słoń!), tak, że po kilku chwilach całuję go i zaczynam nazywać moim baby. po wyszorowaniu kładę się na jego grzebiecie i doświadczam dokładnie tego co przeczytałam w opisie. świat mi się zatrzymuje, znikają myśli, troski, jest tylko tu i teraz.

czuję siłę i jednocześnie czułość i miękkość tego zwierzaka. zamykam oczy i mam wrażenie, że słoń ładuje mnie swoją energią, mądrością, siłą i zaufaniem, że jest pomiędzy nami połączenie jakiego już dawno nie doświadczałam…

chwilę później obserwuję jak słoń się uśmiecha i jak niesamowita jest więź pomiędzy nim, a jego opiekunem…

to przeżycie pokazuje mi jak daleko odeszliśmy od natury. jak zgubiliśmy się w czasach urządzeń do szybkiego kontaktu i jednoczesnego braku połączenia… z innymi ludźmi… zwierzętami… naturą…

nie musisz kąpać słonia, aby to poczuć. po prostu połóż się koło swojego zwierzaka, zamknij oczy i poczuj go… a jak nie masz zwierzaka to wyjdź do parku i przytul się do drzewa…

natura jest mądrzejsza niż my, może czas się w jej stronę zwrócić ponownie? od nowa nauczyć się z niej korzystać? nauczyć się z nią bliżej żyć?

więcej natury, mniej netow_Ania