Im mniej ufasz, tym wiecej energii poświęcasz na usztywnianie swoich granic, aby nie zostać zranioną. Tracisz siły na budowanie muru obronnego wokół siebie. Martwisz się i kreujesz czarne scenariusze… Starasz się obsesyjnie kontrolować sytuację i panikujesz jak coś nie idzie po Twojej myśli… Obwiniasz innych o swoją nieufność, ale tak naprawdę nie ufasz samej sobie i temu, ze jesteś w stanie poradzić sobie w każdej sytuacji…

Pytania do samej siebie, które pomogą Ci zrozumieć co za Twoim brakiem zaufania stoi:

– czy nieufność mi służy?

– czy wiecej zyskuję czy tracę chroniąc siebie i obawiając się zaufać sobie i innym?

– czy brak zaufania ograbia innych czy też…. mnie samą…?

– co najgorszego może się wyadrzyć jeśli zaufam?

Nie ufając – karzesz nie tylko osoby, które kiedyś Twoje zaufanie zawiodły, ale także te, które na nie zasługują.

Najbardziej jednak na tym braku zaufania cierpisz Ty sama – nie wierząc iż następnym razem dokonasz lepszego wyboru oraz zakładając, że świat i ludzie na zaufanie nie zasługują…

Do przemyślenia… do zaufania…

pozdrawiam,

Ania Witowska